وصیت نامه / عباس خوش عمل کاشانی
شعر طنز عباس خوش عمل کاشانی :
گفته ام بـــــا پســــر خــــویش کـــــه وقــــــــتی مـــــردم
دهـــــد از بــــــاده مـــــرا غســـــل و نهـــــد در گــــورم
پیــش از آن گـــــر کفــــــن از بـــــرگ مـــوم ســـازد به
کـــه از ایـــن خلعـــــت سبـــــز لـــــجنــــــی مســـرورم
بــــه شــــب اوّلِ قبــــــــرم چـــــــو نکیـــــرین آینــــــد
نشئــــــه زیـــــن بــــوی نیــــــارنـــد فــــراوان زورم
بــــــاده جـــــت وار رســانـــد بـــه ســراپــرده ی غیب
روح سرمست مـــرا کــــز تــــن خـــــــاکـــــــــی دورم
پســـــر بــــاده فــــروشـــم! به بهشتــــم چــــــو بــرند
بــــود از شـــــاخـــه ی طـــوبــــی هــــــوس انگــورم!