زندگی چیست؟
دوستان این مطلب رو گذاشتم چون چندوقته سیل ایمیلهایی که از دوستان اومده همش حاوی نکته هایی دردآوره.
اونقدر که اینقدر آدم رو تحت تأثیر قرار میده که آدم غمهای خودش یادش میره و تا میفهمه که کی چه گرفتاری و سختی و مصیبتی از خودش بالاتر داره به درگاه خدا شکر میکنه که خدایا ممنون که من اینجوری نیستم.
اونوقت با امیدواری به ادامه زندگیش ادامه میده نه با یاس...
دوستان من قصد نصیحت کردن ندارم چون خودم محتاج نصیحتم... و سراپاتقصیر ولی روزی که این وب رو راه اندازی کردم دوباره ...امیدداشتم که بتونم با مطالبم تاثیر مثبت روی خوانندگان و بازدیدکنندگان وبم بذارم.خداروشکر تا الانم تقریبا" اونجوری که از خوندن نظرات کاربران دستگیرم شده این بوده که تقریبا" تاثیر مثبت داشته ولی بازم بهتون میگم که روزای سخت هیچوقت موندنی و پایدار نیستن مگه اینکه خودمون بخوایم و تسلیمش بشیم. روزای بیکسی موندگار نیستن...روزهای بی پولی و فقر...روزای اعتیاد و آلودگی و ...
چیزی که مهمه اینه که ما چه تلاشی برای در اومدن از این بحران ها می کنیم...
آدمیزاد زنده است به تلاش و تکاپو و همتش
بیایم آستین همت رو بالا بزنیم و قدم برداریم...
میدونم بین حرف تا عمل فاصله زیاده و جو اجتماع ما هم زیاد روبراه نیست
ولی بازم بیاین حرف نزنیم...به حرفها گوش بدیم و زود عمل کنیم
مطلبی که امروز گذاشتم امیدوارم نظرتونو جلب کنه و ازش خوشتون بیاد...
لحظه ای بایست، هرکجا که هستی، همان جا بهترین مکان برای
شنیدن آهنگ هستی است.
گوش کن فقط گوش کن به جای گفتن... به جای نمایش دادن، ببین
هر آنچه را که هست. از صدای ذهن درونیت تا زمزمه باد، صدای
گوینده رادیو،غرش موتور هواپیما،گریه کودک،نمایش مردم در خیابان..
بدون هیچ قضاوتی و بدون هیچ تحلیلی.
نمی خواهد این نمایش را بفهمی، مانند کسی باش که هم اکنون به
جهان آمده است. از آنچه که می بینی و می شنوی نتیجه گیری نکن
گویی تنها یک دقیقه فرصت داری و پس از آن تو و تمامی جهان نابود
خواهید شد، این آخرین فرصت تجربه جهان است،
آخرین فرصت دیدن، بوییدن، لمس کردن و شنیدن.
آنچه که حس خواهی کرد آهنگ هستی است ...
